CNN
–
Noot van de redactie: Kleding door de eeuwen heen onderzoeken, Kledingcodes is een nieuwe serie die onderzoekt hoe de moderegels verschillende culturele arena’s hebben beïnvloed – en je kast.
Een van de oudste elementen van een bruids ensemble, daten minstens zo ver terug als het oude Griekenland, zijn sluiers grotendeels een nietje -accessoire gebleven voor zelfs de meest moderne, subversieve bruiden.
Toen zanger Lily Allen in 2020 trouwde met acteur David Harbor in een op Elvis geïnspireerde Las Vegas Chapel, schuwde ze een sierlijke jurk ten gunste van een Dior Dior Dior Dior Dior Dior-breasted mini-dress-maar droeg nog steeds een conventionele gelaagde sluier in haar up-do. En toen zanger Gwen Stefani een grensjurk van de grens van de grens besloot (ook Dior, ontworpen door John Galliano voor haar bruiloft in 2002) die werd gedipt in een schok van roze; Dat geldt ook voor haar trailerende sluier.
In het weekend, Lauren Bezos Sanchez werd de nieuwste spraakmakende bruid, voltooide haar look met Tule bovenop tijdens haar weelderige, wenkbrauwverhogend bruiloft in Venetië. Nadat ze op haar aangepaste Dolce & Gabbana-zeemeermin-lijnjurk bij haar laatste montage had uitgegooid, brachten naaisters de trapsgewijze kant van kanten afgewerkt op Bezos Sanchez’s hoofd ‘als een kroon’, aldus Vogue.
Tijdens haar bruiloft in 1840 verwisselde koningin Victoria haar fluweel gewaad van staat ten gunste van een witte zijden jurk-de brede, bijna off-shoulder halslijn afgezet met een gordijn van kant. Op de dag dat ze met Prins Albert trouwde, was ze niet de Britse vorst, maar een bewonderende bruid gekleed in het puurste ivoor om haar deugd aan te duiden. (De aartsbisschop vroeg of Hare Majesteit graag zou willen dat het woord “gehoorzamen” uit de geloften werd verwijderd. Ze stond erop dat het bleef.) Was ze maar een paar uur, ze speelde een andere rol en droeg een ander kostuum: beide zouden ruim een eeuw verdragen.
Slechts recent zijn enkele van de traditionele aspecten van bruidskleding die voor het eerst populair werd gemaakt door Victoria voor de moderne tijd bijgewerkt. Hemlines worden steeds hoger naarmate de mini-trouwjurk de opperste in het tijdperk van de afgestelde ceremonie regeert; Terwijl sommige bruiden helemaal uit een jurk hebben gekozen – in plaats daarvan over het gangpad glijden in plaats daarvan. Een toenemend aantal bruiden, zoals zanger en actrice Mandy Moore op haar bruiloft in 2018, kiest zich voor het dragen van wit totaal (ze koos voor een stoffige rose jurk van Rodarte). Ondanks deze hedendaagse hervormingen heeft één lang gevestigd accessoire meer uitblijvende kracht vertoond dan de rest: de sluier.
Sluiers lijken de afgelopen jaren groter te zijn geworden – soms eisen ze meer aandacht dan de jurk zelf. In 2018 haalde actrice Priyanka Chopra de krantenkoppen met haar Ralph Lauren-trouwjurk, afgewerkt met 75 voet Tulle (en vijf mensen om het te helpen). Het jaar daarop trouwde Hailey Baldwin (nu Hailey Bieber) met Justin Bieber in een gigantische gebroken witte bruiloftsluier met de woorden “‘tot de dood doen ons deel’ geborduurd aan de zoom van de poolingstof.
Sindsdien zijn grandioze rivieren van Tulle gestreamd door ceremonies van beroemdheden zoals snelle water: van Sophia Richie tot Paris Hilton, Naomi Biden, Nicola Peltz Beckham en Millie Bobby Brown. “De sluier is een canvas geworden dat echt het drama biedt dat je misschien niet krijgt van een meer minimalistische jurk,” zei Kimberly Chrisman-Campbell, auteur van “The Way We Wed: A Global History of Wedding Fashion”, in een telefoontje met CNN.
Eerder waren sluiers van grandeur – of lengte – gereserveerd voor koninklijke huwelijken. In 1981 droeg prinses Diana de grootste sluier in de geschiedenis van de vorst en klokte op een maar liefst 25 voet. Het werd met de hand verstrikt met 10.000 micro-parels door de in Londen gevestigde naaister Peggy Umpleby, die elke dag de sluier mee naar huis nam op het openbaar vervoer om er tot ver in de nacht aan te blijven werken. Meghan, hertogin van Sussex, volgde in 2018 met een 16-voet lange sluier gemaakt van zijden tule, met de hand afgebogen met de bloemen van de Commonwealth-landen.
De aantrekkingskracht van de sluier is zelfs van het gangpad en de startbaan op gedruppeld. Dit seizoen op Paris Fashion Week stuurde Andreas Kronthaler, creatief directeur bij Vivienne Westwood, zowel een zwart-witte tulle-sluier door de catwalk, die respectievelijk een polka-dot en marine-jurk stelde. Tijdens de Londense shows ging Turkse ontwerper Bora Aksu nog een stap verder en bood gesaldeerde sluiers in rood en blozen roze. Zelfs bij de Grammy’s van dit jaar trok muzikant Gracie Abrams een chiffon Chanel -sluier aan voor de rode loper van de ceremonie.
Maar volgens Chrisman-Campbell keren sluiers gewoon terug naar de mode-er niet door worden overgenomen. Historisch gezien begonnen sluiers in de westerse cultuur als ‘een mode voor de rijken’, zei ze. De bovenste echelons droegen handgemaakt kant, dat in de late 18e eeuw meer waard was dan zijn gewicht in goud. (Volgens het Smithsonian American Women’s History Museum zou een meter kant een bekwame werknemer in de jaren 1700 per jaar nemen om te produceren.) “Het dragen van kant, of een ruche of een sluier of een pet een statussymbool was,” zei Chrisman-Campbell. Tegen het begin van de 19e eeuw introduceerde industrialisatie machine-gemaakte kant, waardoor de stof betaalbaarder werd voor de massa. “Plots konden meer mensen het zich veroorloven om een heel mooi stukje diaphanous, prachtig verfraaid textiel te hebben,” zei ze. “Daarom werd sluiers in de mode.”
In het oude Griekenland werd de bruidssluier, ook bekend als een ‘flammeum’, gezien als een vorm van bescherming voor vrouwen, waardoor ze beschermen tegen boze geesten, bruiloftsjitjes en andere potentiële slechte voortekens. Andere culturen hebben het kledingstuk gebruikt als middel om het gezicht van de bruid te verdoezelen gedurende de laatste momenten vóór een gearrangeerd huwelijk. Omdat sluiers in de geschiedenis in verschillende culturen hebben bestaan, zijn ze een verschuivend embleem – dat mystieke grenzen vertegenwoordigt of mogelijk misogynistische houdingen. Eén stedelijke mythe beweert dat sluiers bedoeld waren om vrouwen te belemmeren om mogelijk weg te rennen, terwijl anderen speculeren dat ze symboliseren dat een bruid onaangeroerd en gloednieuw is – een prijs die moet worden uitgepakt.
Hoewel Chrisman-Campbell niet overtuigd is door elke interpretatie van de sluier, heeft ze de associatie met zuiverheid en kuisheid waargenomen-die gedurende minstens een eeuw echtscheidingen en weduwen betekende die tijdens hun tweede bruiloft sluiers droeg, algemeen werd beschouwd als een sociale faux PAS. “Er was een groot taboe tegen het dragen van een sluier als je al eens eerder was getrouwd,” zei ze. Tweede bruiden werden ook uitgesloten van het dragen van wit, het dragen van een boeket of het dragen van een vloerlengte jurk. “Maar vrouwen kwamen met een aantal echt ingenieuze alternatieven,” zei Chrisman-Campbell. “Ze dragen misschien een hoed, ze dragen misschien een bloemenarrangement in hun haar, allesbehalve een sluier.”
Voor haar tweede bruiloft in 1964 droeg Elizabeth Taylor een Youllold Yellow Chiffon Baby Doll -jurk – haar haar gevlochten langs haar rug en bezaaid met bloemen. Ondertussen, in 1962, trok Audrey Hepburn plichtsgetrouw de lijn met de kleermakersregels van tweede huwelijken en zei “ik doe” tegen de Italiaanse psychiater Andrea Dotti in een korte baby-pink Givenchy mini-jurk en een zijden hoofddoek. “Als je niet deed alsof het je eerste huwelijk was, maakte het het acceptabeler,” voegde Chrisman-Campbell eraan toe.
De verwachting dat de tweede keer bruiden hun uiterlijk zouden moeten neerhalen, nam eindelijk af in de jaren 1980, en deze strenge kleermakersregels werden overbodig. Een van de meest vreugdevolle voorbeelden van een derde keer bruid die de pracht en praal van een grote witte bruiloft omarmde, was Angelina Jolie. Tijdens haar bruiloft in 2014 aan Brad Pitt, droeg Jolie een klassieke ivoor satijnen versace -jurk. Het hoofdevenement was echter haar sluier, die werd geborduurd met kleurrijke tekeningen van haar kinderen.
“Ze heeft het hele idee van de sluier echt opgevoerd als suggereert dat bescheidenheid of maagdelijkheid, of enige vorm van verlegenheden,” zei Chrisman-Campbell, die dit niveau van personalisatie voelde in een nieuw tijdperk van progressieve matrimoon. “(Vandaag) zijn er vaak gemengde gezinnen bij betrokken, dus de kinderen zijn erbij betrokken, en de bruiloft wordt een nog grotere deal omdat het niet alleen twee mensen die meedoen, maar twee gezinnen die meedoen.”
