De gevallen WEF-baas Klaus Schwab wilde graag ECB-chef Christine Lagarde als opvolger. Hij heeft het zichzelf niet makkelijker gemaakt
Helemaal uit de lucht vallen kwam het niet, het bericht afgelopen week over een mogelijke toekomstige baan voor Christine Lagarde. De huidige chef van de Europese Centrale Bank (ECB), schreef zakenkrant Financial Times (FT), is in gesprek geweest over het voorzitterschap van het World Economic Forum (WEF) als volgende functie.
Al langer gaat, onder meer in Zwiterse en Duitse media, het gerucht dat Lagarde (69) in beeld zou zijn als nieuwe baas van het WEF, een denktank die vooral bekend staat om zijn jaarlijkse conferentie van politieke en zakelijke leiders in het Zwitserse Davos.
Wat het FT-bericht pikant maakte: de bron, en wat die bron precies vertelde. De bron was Klaus Schwab, oprichter en tot voor kort voorzitter van het WEF. Schwab (87) werd vorige maand door de WEF-adviesraad de laan uitgestuurd, na beschuldigingen van zelfverrijking via het WEF.
De Duits-Zwitserse econoom zei tegen de FT dat hij niet alleen al „meerdere jaren” in gesprek is met Lagarde over zijn eigen opvolging, ook zou Lagarde mogelijk al stoppen bij de ECB vóór het einde van haar termijn, eind oktober 2027. Ze zou de overstap „op zijn laatst begin 2027” willen maken, aldus Schwab.
Schwabs uitlatingen over Lagarde zijn schadelijk voor de ECB-voorzitter: boven haar hangt nu het beeld dat ze eerder weg wil uit Frankfurt, waar de ECB zetelt. De ECB geldt als hoeder van de stabiliteit in de eurozone en is niet gebaat bij onrust aan de top. Een ECB-woordvoerder kwam dan ook snel met een (korte) reactie: Lagarde is altijd „volledig gecommitteerd” geweest aan haar rol bij de ECB en ze is „vastbesloten haar termijn uit te dienen”.
Zowel de woorden van Schwab als de reactie van de ECB roepen de nodige vragen op.
Om met de ECB te beginnen: komende donderdag geeft Lagarde een reguliere persconferentie, na een rentevergadering. Ze zal waarschijnlijk door de pers óók worden gevraagd naar deze kwestie. Tot dusver heeft de ECB-persvoorlichting niet glashard ontkend dat Lagarde met Schwab heeft gepraat over een voortijdige overstap. Dat ze nu „vastbesloten” is om haar „termijn uit te dienen”, wil niet zeggen dat ze het niet heeft overwogen.
De FT heeft, naast Schwab, ook anonieme bronnen gesproken die het verhaal bevestigen. Lagarde zou overigens zelf haar twijfels hebben geuit of het een goed idee was de ECB voortijdig vaarwel te zeggen. Lagardes voorgangers, Mario Draghi en Jean-Claude Trichet, maakten hun termijn van acht jaar beiden af. De eerste ECB-president, Wim Duisenberg (1998-2003), deed dit niet, maar dit was vanwege een politiek compromis: Frankrijk had geëist dat Trichet al halverwege de termijn het stokje over mocht nemen.
Voordat Lagarde ECB-president werd, leidde zij het Internationaal Monetair Fonds en was ze Frans minister van Financiën. Aan het einde van haar ECB-termijn zal ze 71 jaar oud zijn.
Villacomplex
Aantrekkelijk aan het WEF zou, behalve de waarschijnlijk wat legere agenda, ook de werkplek zijn. De organisatie zetelt aan het meer van Genève en bezit een villacomplex (Villa Mundi), dat voor conferenties wordt gebruikt en waarin ook een appartement zit. Volgens Schwab was dat appartement alvast gereserveerd voor Lagarde.
Onduidelijk is of Schwab hierover – en in het algemeen – de waarheid sprak. In de Zwitserse pers wordt de vraag opgeworpen of Schwab, die naar verluidt zeer verbolgen is over zijn gedwongen vertrek bij het WEF, via de FT zijn tegenstanders heeft willen treffen. Een klokkenluider zou hebben gezegd dat Schwab een appartement in Villa Mundi privé zou hebben gebruikt. Door te zeggen dat het appartement niet voor hem was bedoeld, maar voor Lagarde, zou hij dit hebben willen pareren.
Schwab zegt tegen de FT dat zijn plan om Lagarde de nieuwe WEF-baas te maken, mogelijk is mislukt door zijn eigen gedwongen vertrek, vorige maand: de reputatie van het WEF zou te zeer zijn geschaad. „Ik wil haar niet verliezen. Ik wil zeker stellen dat wat hier is opgebouwd… niet kapot wordt gemaakt.”
Maar na Schwabs uitlatingen in de FT deze week lijkt het alleen maar moeilijker te zijn geworden, zo niet onmogelijk, om Lagarde ooit nog naar het WEF te halen. Dan zou ze immers de agenda volgen van een man die inmiddels flink in ongenade is gevallen.
