Drugmakers gieten miljarden dollars in nieuwe Amerikaanse productie. Het zal nog steeds niet alle tariefdoelen van Trump bereiken

Sinds president Donald Trump begon te beloven tarieven over farmaceutische import te slaan, hebben drogisters een vlaag van verplichtingen om de Amerikaanse productieactiviteiten in de komende jaren te bouwen of uit te breiden.

AstraZeneca investeert $ 50 miljard om zijn geneesmiddelenproductie in de VS uit te breiden. Johnson & Johnson stort $ 55 miljard naar binnenlandse productie en onderzoek. En Eli Lilly zei dat het zal uitgeven $ 27 miljard Om hier vier nieuwe fabrieken te bouwen.

In totaal zijn de geplande investeringen meer dan $ 250 miljard, volgens twee industrieanalisten.

Trump hanteert de dreiging van tarieven om drugsmakers ertoe te brengen hun binnenlandse productie te verhogen, wat volgens hem zal de nationale veiligheid versterken. Hij duwt ook farmaceutische bedrijven Verlaag hun prijzeneen van zijn langdurige doelen.

Maar de bewegingen van de farmaceutische bedrijven zullen niet naar verwachting de afhankelijkheid van de Verenigde Staten van buitenlandse bronnen voor belangrijke farmaceutische ingrediënten en medicijnen verminderen, zeggen experts. Noch zullen ze waarschijnlijk resulteren in lagere kosten voor Amerikaanse consumenten.

Toch prijst het Witte Huis regelmatig de gestage drumbeat van verplichtingen, omdat het bewijs van de strategie van Trump werkt.

“Nog een overwinning voor de Amerikaanse productie. @AstraZeneca‘s $ 50 miljard belofte om de Amerikaanse productie uit te breiden en R&D toont onze tariefstrategie op het werk, ”commerce secretaris Howard Lutnick Geplaatst op x Eind juli. “De investering zal goedbetaalde banen opleveren naar Virginia, Indiana, Texas en in het hele land, terwijl we onze supply chains verharden. De productie van farmaceutische productie is een van onze topprioriteiten.”

Maar het is gewoon niet zo eenvoudig.

De farmaceutische industrie is een wereldwijd web, met ingrediënten en afgewerkte medicijnen die worden vervaardigd op een veelvoud van locaties over de hele wereld. De economie van merknaam en generieke geneesmiddelenproductie Verschil sterk en de prijs die de Amerikaanse consument uiteindelijk betaalt, wordt bepaald door meerdere spelers en factoren.

Zowel Amerikaanse als buitenlandse medicijnmakers produceren al veel medicijnen in de VS en investeren hier al jaren in hun activiteiten.

Het vooruitzicht op tarieven heeft zeker enkele fabrikanten van merknaam ertoe aangezet om meer productie naar de VS te verplaatsen. Sommige investeringen waren echter al in de werkzaamheden voordat Trump aantrad, en andere verplichtingen zullen nooit worden vervuld, zeggen analisten.

Johnson & Johnson’s investeringsaankondiging van $ 55 miljard in maart omvatte bijvoorbeeld de bouw van een faciliteit van North Carolina die oorspronkelijk in oktober werd onthuld.

“Ze herhalen het gewoon omdat ze waarschijnlijk proberen ervoor te zorgen dat de president zich ervan bewust is dat ze hier productie hebben en dat ze naar hem luisteren,” zei Evan Seigman, senior Biopharma -analist bij BMO Capital Markets, van farmaceutische bedrijven. “Ze spelen bal. Het draait allemaal om de deal met president Trump.”

Generieke medicijnmakers doen echter niet dezelfde soorten verplichtingen – grotendeels omdat ze het zich niet kunnen veroorloven, omdat hun winstmarges veel dunner zijn. Hoewel bepaalde generieke geneesmiddelen worden gemaakt in de Verenigde Staten, waaronder steriele injecteerbare geneesmiddelen, mondelinge vloeistofmedicijnen en gereguleerde stoffen, worden de meeste geneesmiddelen in pil- of capsulevorm in het buitenland geproduceerd, voornamelijk in India.

Maar twee generieke fabrikanten van geneesmiddelen hebben de afgelopen maanden binnenlandse investeringen aangekondigd, volgens de Association for Appointible Medicines, een handelsgroep voor de generieke en biosimilar geneesmiddelenindustrie.

Hikma Pharmaceuticals USA zei dat het tegen 2030 $ 1 miljard zou investeren om zijn productie- en onderzoeks- en ontwikkelingsmogelijkheden op verschillende Amerikaanse locaties uit te breiden, terwijl Amphastar Pharmaceuticals zei dat het zijn productie in de komende drie tot vijf jaar zou verviervoeren. Ze produceren allebei onder andere steriele injecteerbare medicijnen.

Andere bedrijven zijn aarzelender.

“We weten niet zeker of de markt het zal ondersteunen als we het bouwen”, zegt John Murphy III, de CEO van de industrievereniging, en merkt op dat vergoedingen zo laag zijn dat bedrijven mogelijk geen rendement krijgen op hun investeringen.

Veel van de nationale veiligheidsproblemen zijn gericht op generieke geneesmiddelen, die goed zijn voor meer dan 90% van de Amerikaanse recepten en ook van cruciaal belang zijn voor geneeskunde die in ziekenhuizen en artsen zijn toegediend. Een aanzienlijk aandeel van de supply chain voor bepaalde generieke medicijnen komt uit het buitenland en kan worden verstoord tijdens geopolitieke crises, een risico dat herhaaldelijk is gemarkeerd door een tweedelige groep senatoren.

Dekentarieven zullen echter niet meer binnenlandse productie van deze medicijnen stimuleren, zei Erin Fox, geassocieerd chief apotheekofficier aan de University of Utah Health.

“Het is zeer onwaarschijnlijk dat we de generieke productie in de VS zullen zien uitbreiden zonder belangrijke prikkels voor deze bedrijven,” zei ze.

“Als we de productie op sommige drugs naar de VS verplaatsen omdat we zeker willen zijn vanuit het oogpunt van nationale veiligheid, is dat prima, maar dat gaat geld kosten.”

Precies welke tarieven de farmaceutische industrie zal worden geconfronteerd – en op welke producten van welke landen – nog te zien zijn. De Trump -administratie bevindt zich midden in het onderhandelen over verschillende handelsovereenkomsten en moet de bevindingen van haar onderzoek naar de implicaties van de nationale veiligheid van de import van geneesmiddelen nog steeds vrijgeven, die naar verwachting de tarieven voor de industrie zullen bepalen. Eind juli onthulde Trump de raamwerk van een deal met de Europese Unie, die vraagt om een tarief van 15% op farmaceutische import – hoewel sommige generieke medicijnen kunnen worden vrijgesteld.

Trump had de afgelopen weken aangegeven dat hij snel drugstarieven van maximaal 200%zou aankondigen, maar dat hij drugsmakers een jaar of zo zou geven om hun binnenlandse productie uit te breiden voordat de volledige hoeveelheid begint.

Dat zou voldoende tijd zijn voor sommige bedrijven om bestaande activiteiten uit te breiden, hoewel het bouwen van nieuwe faciliteiten drie tot vijf jaar kan duren, zeiden experts. Toch is het moeilijk voor de fabrikanten om aanzienlijke beleggingsbeslissingen op langere termijn te nemen te midden van de onzekerheid van zowel de tarieven als toekomstige presidentiële administraties.

Het verhogen van hun binnenlandse productie zal helpen bij het ontsnappen van tarieven voor merknamen, hoewel ze mogelijk wat heffingen moeten betalen als ze farmaceutische ingrediënten uit andere landen importeren.

Toch betekent het gebruik van meer medicijnen in de VS niet dat de producten voor patiënten goedkoper zullen zijn, zeggen experts.

Ten eerste zijn de productiekosten meestal hoger in de VS, zei Stephen Farrelly, de wereldwijde voorsprong van de wereldwijde gezondheidszorgsector. Bovendien worden de prijzen die consumenten betalen grotendeels beheerst door het complexe gezondheidssysteem van de natie, waaronder fabrikanten, verzekeraars en farmacie -batenbeheerders, bekend als PBMS.

Dus of Amerikanen een pauze krijgen van de hoge kosten van hun recepten, zullen ook afhangen van of de president zijn andere initiatieven kan bereiken, inclusief ons prijzen meer in overeenstemming brengen met die in Europa En De PBM -industrie hervormenzei hij.

Hoewel fabrikanten van merknamen meer wiebelruimte hebben om enkele van de verhoogde kosten te absorberen, geloven veel experts dat ze ten minste een deel van de extra last zullen doorgeven aan consumenten-die het uiteindelijk in hun contante kosten kunnen voelen tegen de apotheekbalie of in hun maandelijkse verzekeringspremies.

Wat de generieke geneeskunde betreft, zou het verplaatsen van meer productie naar de VS hogere productiekosten met zich meebrengen, die deze bedrijven zich niet konden veroorloven om te dekken. Tarieven zouden deze drugsmakers eerder aansporen om zich uit de Amerikaanse markt te halen, waardoor tekorten worden verergerd.

“In een tijd waarin de administratie duidelijk nog steeds de kosten laag wil houden, zien we niet snel een groothandel herverdeling van generieke capaciteit tegenover de VS,” zei Farrelly.