Gecorrigeerde fout in de lang verloren middeleeuwse saga suggereert dat zijn held tegen Wolves vocht, geen elfjes

CNN
–

Minder bekend dan sommige andere geliefde verhalen over helden van meer dan levense leven, zoals Gilgamesh, Beowulf en King Arthur, is het lied van Wade een case study in wat er gebeurt als er geen verhalen worden opgeschreven.

Het epos was ooit algemeen bekend in het hele middeleeuwse en Renaissance -Engeland – zo populair dat het twee keer werd genoemd door Chaucer – maar vandaag wordt het meestal vergeten. Slechts enkele zinnen overleven, en nieuw onderzoek laat zien hoe, wanneer zo weinig van een verhaal wordt bewaard, veranderingen in een woord of twee het hele verhaal kunnen veranderen.

Het lied van Wade is ontstaan in de 12e eeuw, en de held vocht tegen monsters – of zo dachten wetenschappers ooit. De enige bekende tekst werd bijna 130 jaar geleden gevonden in een 13e-eeuwse Latijnse preek, die een beetje van de saga in het Midden-Engels citeerde. In het fragment werd het woord ‘Ylues’ oorspronkelijk vertaald als ‘elfjes’, wat suggereert dat Wade’s lang verloren saga wemelde van bovennatuurlijke wezens.

Onderzoekers van de Universiteit van Cambridge in het VK hebben die interpretatie aangevochten. Ze stelden voor dat de betekenis van het woord werd verminkt door de transcriptiefout van een schrijver, die een “W” veranderde in een “y”. “Elves” is eigenlijk “wolven”, en de term was allegorisch, verwijzend naar gevaarlijke mannen, volgens de analyse. Een ander woord in het fragment, vertaald als ‘sprites’, zou in plaats daarvan ‘zeeslangen’ moeten zijn, het verhaal nog verder weg van het rijk van het bovennatuurlijke, meldden de onderzoekers 15 juli in De overzicht van Engelse studies.

Deze nieuwe lezing herziet niet alleen de zinnen die in de preek zijn geciteerd, maar ook het hele lied van Wade, die de held centreert te midden van wereldse gevaren in plaats van mythische beesten. Het vernietigt het beeld van Wade als een literaire tweeling van Beowulf, de legendarische slayer van het Warrior-etende monster Grendel, zei co-auteur Dr. Seb Falk, een onderzoeker van de wetenschapsgeschiedenis en een fellow aan het Girton College van Cambridge.

“Hij leek meer op een held van ridderlijke romantiek (een literair genre dat ridders, erecodes en romantische liefde vierde) zoals Sir Launcelot of Sir Gawain,” vertelde Falk CNN in een e -mail.

Al honderden jaren hebben historici en literaire experts betoogd waarom Chaucer het lied van Wade zou hebben genoemd in zijn ridderlijke werken. Wade herschikken als een courtly held in plaats van een monster -slayer verschijnt Wade’s verschijning in Chaucer’s schrijven een betere pasvorm en kan helpen om eerder verborgen betekenissen in die literaire referenties te ontdekken, schreven de auteurs.

De nieuwe studie is de eerste die het lied van Wade -fragment analyseert naast het geheel van de Latijnse preek die het citeert, zei studie co -auteur Dr. James Wade, een universitair hoofddocent Engelse literatuur aan het Girton College. (De achternaam “Wade” was relatief gebruikelijk in het middeleeuwse Engeland, en terwijl Wade de onderzoeker een familielandeling met de legendarische held niet kon bevestigen, is een link “niet onmogelijk”, vertelde hij CNN in een e -mail.)

In feite was het de context van de preek die de onderzoekers tot de ontdekking leidde dat het fragment in het Engels verkeerd was geïnterpreteerd, zei Wade.

De preek ging over nederigheid en het waarschuwde dat sommige mensen “wolven zijn, zoals krachtige tirannen” die “op alle mogelijke manieren” nemen. Er zijn andere toespelingen op ongunstige eigenschappen van dieren bij mensen. Zoals oorspronkelijk vertaald, luidde het lied van Wade -fragment: “Sommige zijn elfen en sommige zijn adders; sommige zijn sprites die bij wateren wonen: er is geen man, maar Hildebrand (Wade’s vader) alleen.”

Eeuwenlang hebben wetenschappers moeite om te begrijpen waarom verwijzingen naar ‘elfen’ en ‘sprites’ werden opgenomen in een preek over nederigheid. Volgens de nieuwe vertaling luidt het fragment: “Sommige zijn wolven en sommige zijn adders; sommige zijn zee-slangen die bij het water wonen. Er is helemaal geen man behalve Hildebrand.” Op deze manier opnieuw geïnterpreteerd, de geciteerde zinnen lijnen nauwer aan bij de algemene boodschap van de preek en herdefinieer het genre van het verhaal.

“We realiseerden ons dat het samen met de context ervan het fragment met zijn context niet alleen de Wade -legende volledig zou kunnen herinterpreteren, maar ook om ons begrip te hervormen van hoe verhalen werden verteld en verteld in verschillende culturele contexten, inclusief religieuze contexten,” zei Wade.

De langdurige moeilijkheden bij het interpreteren van het fragment zijn een herinnering dat paleografie-de studie van handgeschreven documenten-“niet altijd een exacte of precieze wetenschap is”, zei Dr. Stephanie Trigg, Redmond Barry onderscheiden hoogleraar Engelse literatuur aan de Universiteit van Melbourne in Australië in Australië. ”

De focus op de preek is ook belangrijk omdat dit type toespeling op een populair epos zeer ongebruikelijk was, vertelde Trigg, die niet betrokken was bij het onderzoek, aan CNN in een e -mail.

“De auteurs hebben gelijk om de aandacht te vestigen op de manier waarop de preek de middeleeuwse populaire cultuur lijkt te citeren: dit is niet zo gebruikelijk,” zei Trigg. “Het helpt sommige traditionele opvattingen over middeleeuwse vroomheid te verstoren.”

Toen de prediker het lied van Wade in zijn preek gebruikte, was het duidelijk dat hij verwachtte dat zijn publiek de referentie zou accepteren “als een herkenbaar element van de populaire cultuur: een meme,” zei Falk. “Door deze preek diepgaand te bestuderen, krijgen we een prachtig inzicht in de resonanties die dergelijke populaire literatuur had over cultuur.”

Romantisch en fantastisch

Dit nieuwe perspectief op de saga van Wade betekent niet dat het uitsluitend in realisme was gebaseerd. Hoewel er geen andere bekende fragmenten van het Song of Wade zijn, bieden verwijzingen naar Wade in teksten die eeuwen verspreiden details die fantastisch genoeg zijn om fans van JRR Tolkien’s epische ‘Lord of the Rings’ te verrukken.

“In één romantische tekst wordt gezegd dat (Wade) een draak doodt,” zei Falk. “Er is lokale folklore in Yorkshire, opgenomen door John Leland in de jaren 1530, dat hij van gigantische status was.” Andere teksten verklaarden dat de vader van Wade een reus was en dat zijn moeder een zeemeermin was, voegde hij eraan toe.

Ridderlijke romantiek uit deze periode bevatte in feite vaak elementen van fantasie, zei Trigg. In de ridderlijke literaire traditie putten “romances vaak uit mythologische wezens en het bovennatuurlijke”, en het onderscheid tussen ridderlijke romances en mythologie “is niet altijd rigoureus gemaakt in middeleeuwse literatuur,” voegde ze eraan toe.

Toch maakt het uitlijnen van het lied van Wade nauwer af te stemmen op middeleeuwse romances, langdurige verwarring over toespelingen op Wade door Geoffrey Chaucer, tijdens scènes van hoofse intriges in “Merchant’s Tale” en “Troilus en Criseyde.”

“Chaucer die verwijst naar een Beowulf-achtige ‘donkere’ krijger op deze momenten is raar en verwarrend,” zei Falk. “Het idee dat Chaucer verwijst naar een held van middeleeuwse romantiek is veel logischer.”

Terwijl het lied van Wade is vervaagd in duisternis, lijkt het verschijnen in de middeleeuwse preek en in het werk van Chaucer laat zien dat de legende eeuwenlang een nietje was van de populaire cultuur in het middeleeuwse Engeland, hoewel er geen definitieve tekst was die het hele verhaal behouden.

Terwijl de populariteit afnam, verdween veel ervan voorgoed.

“Tegen de achttiende eeuw waren er geen bekende overlevende teksten en niemand leek het verhaal te kennen,” zei Wade. “Een deel van de blijvende allure is het idee van iets dat ooit deel uitmaakte van gemeenschappelijke kennis plotseling ‘verloren’.”

Mindy Weisberger is een wetenschapsschrijver en mediaproducent wiens werk is verschenen in Live Science, Scientific American and How It Works Magazine. Ze is de auteur van ‘Rise of the Zombie Bugs: De verrassende wetenschap van parasitaire mind control ”(Hopkins Press).