‘Ik ben al vijf jaar niet naar de tandarts geweest’

Iedereen heeft weleens een geheim, een leugentje om bestwil, iets wat ze liever niet hardop zeggen. In Metro’s rubriek Opgebiecht durft een Metro-lezer dat toch te doen. Deze week: Denise (28) is al vijf jaar niet naar de tandarts geweest.

„Het begon een paar jaar geleden met een paar nare ervaringen. Een tandarts die zonder uitleg begon te boren, een verdoving die niet goed werkte – waarna mijn tandarts gewoon doorging met het vullen van dat gaatje. Sindsdien heb ik een soort fobie voor de tandarts ontwikkeld, ondanks dat ik inmiddels bij een andere praktijk zit. Eerst stelde ik mijn volgende bezoek een paar weken uit, toen weer een maand, toen nog een… En nu durf ik het bijna niet te zeggen, maar inmiddels ben ik al vijf jaar niet geweest.

Verzorgd gebit

Niet dat ik niet goed voor mijn tanden zorg. Integendeel: ik poets m’n tanden netjes, twee keer per dag. Ik flos en heb van die speciale tandenstokers die lijken op een mini wc-borstel. Bovendien let ik heel erg op met frisdrank en snoep, dat neem ik nauwelijks. Het is funest voor je tanden en ik ben als de dood om een gaatje te krijgen, want dan móet ik wel naar de tandarts. Die dan waarschijnlijk hoofdschuddend zegt dat ik maar eerder had moeten komen.

Smoesjes over de tandarts

Ik durf niemand over mijn tandartsangst te vertellen, zelfs mijn vriend niet. Hij denkt dat ik gewoon twee keer per jaar ga. We zitten notabene bij dezelfde tandarts. Soms vraagt hij of we een dubbelafspraak moeten maken, omdat hij weer aan de beurt is. Ik verzin dan snel een werksmoes om niet mee te hoeven en roep ik dat ik zelf wel een afspraak maak. Hij vraagt daarna niet verder, maar het voelt alsnog stiekem.

Pure angst

Ik weet dat ik het eigenlijk gewoon tegen hem moet zeggen, of desnoods tegen een goede vriendin. Ze zouden het echt wel begrijpen, want het is geen onwil, maar pure angst om niet naar de tandarts te gaan. Ik voel me er alleen zó stom over. Alsof ik iets verzwijg dat helemaal niet zo groot zou moeten zijn. Daarbij: als ik pas ga zodra ik pijn krijg, ben ik nóg verder van huis, dus ik heb mezelf er alleen maar mee. Maar toch voelt de drempel nog te groot. Dus poets ik maar weer een keertje extra goed, in de hoop dat het voor nu even genoeg is.”

Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Meer lezen over de geheimen van lezers? Deze situaties waren in de afgelopen maanden favoriet:

De week van Vajèn: één jaar Frozen-feest, naar getrainde lijven kijken op de set en… verhuizen

Opgebiecht: ‘Zolang mijn vriend geen airco wil, weiger ik seks’

Opgebiecht: ‘Ik vind mijn man een watje als hij de griep heeft’

Reacties