Toen genomineerde Fabian zich een weg baant naar een strand aan de kust van Föhr in de Noordzee Voor haar eerste zeilles van het jaar deed ze dat in een rolstoel. Ze werd vergezeld door Dirk Hückstädt, haar coach, die een surf- en zeilschool op de kleine runt Duits eiland.
De twee kennen elkaar goed, toen Hückstadt begon met het leren van genomineerde hoe ze zes jaar geleden moesten varen, toen ze pas vijf was.
Een primeur voor de coach
“Nomi was de eerste rolstoelgebruiker die naar ons kwam en wilde leren varen,” vertelde Hückstädt aan DW.
“Destijds hadden we geen ervaring met rolstoel zeilen, maar we begonnen haar op een catamaran voor kinderen.”
Hückstädt en zijn team dachten na over hoe ze het schip zouden kunnen aanpassen om aan de fysieke behoeften van de genomineerde te voldoen, maar ze bewees al snel dat mensen in rolstoelen zonder speciale apparatuur kunnen varen.
“We realiseerden ons al snel dat ze prachtig van de ene naar de andere kant kon glijden. En Nomi kon het laken en roer normaal besturen,” herinnerde Hückstädt zich.
‘We vinden een manier’
Zolang een zeeman dat kan, mogen er geen grote problemen zijn, legt de 52-jarige uit, wiens filosofie niet is om iets onmogelijk uit te sluiten, zonder het eerst te proberen.
“Als iemand naar me toe komt die iets wil leren doen, zullen we een manier vinden,” zei hij.
Hoewel Hückstadt nog nooit een rolstoelgebruiker had geleerd hoe hij eerder moest varen, leek het idee helemaal niet ongebruikelijk voor hem, omdat hij ook een rolstoelgebruikers heeft geholpen om te leren hoe ze dingen zoals vliegers surfen of een strandbuggy kunnen besturen.
De genomineerde zit duidelijk in haar element op het water. Voordat de trainingssessie begon, stelde Hückstadt haar een paar vragen om te testen wat ze tot nu toe had geleerd over zeilen, toen gaf hij haar een paar last-minute tips.
Onverschrokken op de Noordzee
Een paar minuten later stuurde de genomineerde de catamaran vakkundig door de kleine golven van de Noordzee. Of het nu gaat om het aanpakken of jiben, Nomi heeft elke verplaatsing in Pat.
Vanaf haar allereerste les is ze nooit bang geweest om alleen te varen, omdat, zoals ze het zegt: “De Noordzee is niet diep en er is niets gevaarlijks. Alleen de bruinvissen … ze eten alleen kleinere vis en plankton.”
Nomine verdiende haar zeilvergunning op achtjarige leeftijd.
“Ze zei:” Ik kan nu lezen, zodat ik de theoretische vragen kan beantwoorden. En ik kan schrijven, dus ik ga nu mijn zeilvergunning krijgen “,” vertelde haar moeder, Andrea Fabian tegen DW.
“Het maakt me ongelooflijk trots en erg blij om te zien wat mogelijk is ondanks het hebben van een ruggenmergletsel,” zei ze.
“Destijds hadden we nooit gedacht dat een rolstoelgebruiker zo’n onafhankelijkheid zou kunnen ontwikkelen. Het maakt ons erg blij om haar zo gelukkig en zo vrij te zien.”
‘Geweldig dat de Paralympics bestaan’
Gevraagd naar haar grootste droom, hoeft de nomine niet twee keer na te denken.
“Ik wil minstens één keer concurreren in de Paralympics,” zei ze, zonder haar droom te beperken tot een enkel evenement – of zelfs het specificeren van zomer- of winterspelen.
“Ik vind het geweldig dat de Paralympics bestaan. Je kunt mensen laten zien sport- zijn mogelijk zelfs met een handicap, ‘zei ze.
“Ik wil mensen helpen zich sterk te voelen en te kunnen doen wat ze willen.” Sporten zijn volgens genomineerde voor iedereen – inclusief zeilen.
Gevraagd naar haar grootste succes (tot nu toe), dat is ook een no-brainer.
“Mijn grootste succes is dat ik ben begonnen met sport,” zei ze. “Ik kan alles doen behalve rennen. Daar ben ik trots op.”
Dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd in het Duits.
