Royal Ascot combineert mode en geschiedenis

Het sociale sociale seizoen in de zomer in Londen Pieken met de Royal AscotHet belangrijkste paardenracesevenement van een week in juni. Het evenement brengt Royals, vrienden en bewonderaars samen om niet alleen op paarden te wedden, maar ook voor een viering van de Britse kleermakers van de pracht onder een strikte dresscode. De ASCOT, opgericht in 1711 door Queen Anne, een fervent fan van paardenraces, introduceerde zijn eerste strikte dresscode in de vroege 19e eeuw. Tegenwoordig blijft het een eerbetoon aan koninklijke elegantie en fantasierijke eigenzinnigheid.

Mode is altijd centraal geweest in de Royal Ascot. Zoals dameskleding het dagelijks noemde, is het ‘de belangrijkste gebeurtenis van de Londen seizoen van een mode Point of View. ” Gasten wonen de ASCOT bij in vier aangewezen behuizingen: de koninklijke, de koningin Anne, het dorp en de Windsor, elk met een eigen specifieke kledingvoorschriften, variërend van verfijnd tot casual.

WWD heeft de ASCOT sinds het begin van de jaren 1900 behandeld en de hoogtepunten en kleermakers in de loop van de decennia beschreven. Van kleurschema’s-vooral de voorkeuren van Queens Anne, Mary en Elizabeth voor tinten blauw, grijs en geel-om te kleden en roklengtes, en alle grillige hoeden gemaakt met zelf geïnspireerde artistieke flair, mode bij Ascot is al lang een schouwspel. Toch hielden niet alle gasten zich aan de dresscode en bepaalde trends kwamen niet aan de standaard.

In 1911 waren de populaire hobble-rokken van de Franse ontwerper Paul Poiret en body-shaping stijlen van het tijdperk verboden voor een publiek met de koningin. Terwijl velen zich aan de code hielden, negeerden anderen, waaronder de Spanje’s Marchioness de Villa Urrutia van Spanje, ze en worstelden beroemd om goed voor de koningin te groeien, schreef WWD.

Tegen de jaren 1920, terwijl de mode evolueerde, omarmden Ascot -aanwezigen de vrijere trends van het tijdperk. Diapaneuze silhouetten in zwarte crêpe of satijn, gecombineerd met kanten franje wraps en accessorized met parasols en pittoreske tuinhoeden, werd de norm.

De Eerste Wereldoorlog en de Tweede Wereldoorlog sloten de ASCOT, maar toen elegantie terugkeerde naar de mode, benadrukte WWD de opkomst van post-couture mode tijdens het evenement in het gedeelte “Ze dragen”. Dior’s nu iconische ‘nieuwe look’, accessorized met bijpassende hoeden en handschoenen, gedomineerde vrouwenkledij in de behuizingen, terwijl op maat gemaakte ochtendpakken en tophoeden van mannen de standaard bleven.

In de jaren zeventig omarmde de ASCOT de trends van jeugdquake tijdelijk. Fringe en broekjes waren toegestaan, op voorwaarde dat ze waren gekoppeld aan hoeden. Hotpants waren echter strikt uitgesloten – hoewel WWD in 1971 meldde dat een gast erin slaagde ze onder haar rok te sluipen. Tegen de jaren tachtig vestigde de liefde van prinses Diana voor mode nieuwe aandacht voor het evenement. Terwijl ze zich aan de kledingcodes hield, moderniseerde ze ze ook met boven-de knie op maat gemaakte rokpakken en diepe halslijnen.

De mix van traditie en moderniteit blijft bestaan. In 2012 introduceerde de ASCOT zijn eerste officiële stijlgids om racegoers te helpen door de dresscode te navigeren. Na het overlijden van Queen Elizabeth II in 2024 werd de Engelse ontwerper Daniel Fletcher benoemd tot de eerste creatieve directeur van de ASCOT. Zijn hedendaagse benadering op de officiële Ascot -website is een eerbetoon aan de modetradities van de ASCOT en zorgt voor de relevantie ervan voor toekomstige generaties.