Waarom zijn Nederlandse kinderen de gelukkigste wereld? Een tiener weegt binnen

Noot van de redactie: Mary Frances Ruskell studeerde vorige maand af aan de middelbare school in Columbia, South Carolina. Ze gaat in de herfst naar het Dartmouth College.

Haarlem, Nederland
–

De zomer vóór de zesde klas ontdekten mijn vriend Lou en ik een leeg kavel met een verlaten dok aan het meer in haar buurt in Columbia, South Carolina.

Het was daar altijd magisch. We gingen pas in de late namiddag om de hitte te voorkomen, toen het licht in de avond glijdde en de cicaden en kikkers zoemden.
We zouden uren op het dok zitten en snoepjes en drushees drinken.

Dat zijn enkele van mijn favoriete zomerherinneringen van de basisschool en de middelbare school. Mijn ouders gaven me als kind een lange riem, op voorwaarde dat ik thuis was voordat de straatlantaarns ingeschakeld waren.

Ik liep lange afstanden, vooral in de zomer toen ik meer tijd had. Ik zou naar de drogisterij van de buurt dwalen voor gomachtige snoepjes, of helemaal naar een grote winkelstraat om kleding te passen die ik niet kon veroorloven. Ik liep naar restaurants, coffeeshops en verre vrienden huizen. Het was leuk en het leerde me hoe ik alleen in de wereld moest zijn, op zijn eigen kleine manier.

Maar ik was een zeldzaam kind uit de vrije loop bij mijn collega’s. Tientallen kinderen van mijn leeftijd woonden in de buurt, maar slechts drie mochten naar mijn huis lopen om te vragen of ik wilde spelen toen we op de lagere school zaten. De andere ouders lieten hun kinderen niet alleen in de buurt gaan.

In plaats daarvan belden ze mijn moeder om playdates op te zetten in wat voelde als de verre toekomst. Ik waardeer hoeveel inspanning en organisatie die heeft genomen, maar als je een klein kind bent, was de wens om te spelen onmiddellijk. Het was frustrerend.

Op weg naar Nederland

Toen ik in maart vrienden in Nederland bezocht, herinnerden de Nederlandse kinderen die ik tegenkwam me aan mijn eigen jeugd die mijn buurt zwierf. Ik verbleef in Haarlem, een klein verhalenboekstad buiten Amsterdam, met Tracy, een familievriend en Amerikaanse expat die nu in Nederland woonde. Haar drie kinderen zijn daar geboren en worden Nederlands opgevoed. Ze waren altijd in en uit het appartement, op weg naar school, restaurants en vriendenhuizen.

Dit soort komst en goeien zijn niet uniek voor hun familie. Veel Nederlandse kinderen genieten van een bewegingsvrijheid die de meeste Amerikaanse kinderen niet doen, wat misschien de sleutel is tot waarom Nederlandse kinderen de gelukkigste kinderen ter wereld zijn, volgens een 2025 UNICEF -rapport. Het agentschap heeft een welzijn bij kinderen gemeten in 43 landen die lid zijn van de Europese Unie en/of de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling. De VS waren niet volledig gerangschikt in geestelijke gezondheid omdat onderzoekers relevante gegevens misten.

Zelfs zonder een definitieve rangorde voor geestelijke gezondheid voor Amerikaanse kinderen, denk ik nog steeds dat Nederlandse kinderen veel gelukkiger zijn dan Amerikaanse kinderen zoals ik. Artikelen die het rapport bespreken, bieden veel verschillende antwoorden over waarom deze gelukskloof bestaat: betere gezondheidszorg, high-trust cultuur, minder druk om academisch uit te blinken. Maar toen ik ouders en kinderen in Nederland vroeg waarom ze dachten dat hun kinderen zo gelukkig waren, hadden ze allemaal één antwoord: Nederlandse ouders waardeerden hun kinderen onafhankelijkheid, mogelijk boven alles.

Amerikaanse ouders zeggen dat ze ook de onafhankelijkheid waarderen.

Bijna driekwart van de Amerikaanse ouders met kinderen van 5 tot 8 jaar zeggen: “Ze maken er een punt van om hun kind zelf dingen te laten doen, waar mogelijk”, aldus het kinderziekenhuis van 2023 CS Mott Nationale peiling over de gezondheid van kinderen. Uit de peiling bleek ook dat onder ouders van kinderen van 9 tot 11 jaar, “84% het ermee eens is dat kinderen profiteren van vrije tijd zonder toezicht van volwassenen.”

Dus, als zowel Amerikaanse als Nederlandse ouders de onafhankelijkheid waarderen, waarom lijken Nederlandse kinderen dan zoveel gelukkiger? Ik vraag me af of het belangrijkste verschil ligt in hoe beide sets van ouders begrijpen hoe vrijheid voor kinderen eruit ziet.

“Nederlands ouderschap draait helemaal om het opvoeden van zelfvoorzienende kinderen,” vertelde Tracy me. “Mijn oudere twee (leeftijd 12 en 14) fiets meer dan 10 kilometer dagelijks naar school, omdat er geen schoolbussen zijn.

“Als een leraar een klas annuleert, hebben studenten gewoon vrije tijd in plaats van een vervanger. Mijn 14-jarige had vanmorgen twee geannuleerde lessen en bleef gewoon thuis tot het middaguur. Dit zou een logistieke nachtmerrie zijn voor scholen en ouders als we niet alleen hadden verwacht dat onze kinderen het uitzoeken.”

Nederlands ouderschap, volgens de dichtbij een dozijn ouders in Nederland waarmee ik sprak, benadrukt het toestaan ​​van kinderen een bewegingsvrijheid die veel Amerikaanse kinderen niet hebben. Toen ik in Haarlem en Amsterdam was, waren fietsen en kleine kinderen op fietsen overal.

Nederlandse kinderen krijgen op jonge leeftijd fietsen, vertelde Tracy me, en dat geeft hen de mogelijkheid om zelf door hun dorpen en steden te bewegen. Ik zag ook veel kinderen met hun vrienden lopen naar winkels en restaurants. Over het algemeen mogen Nederlandse kinderen en tieners vrij door de wereld bewegen.

De meeste Amerikaanse kinderen hebben niets in de buurt van deze mate van vrijheid. Slechts 33% van de Amerikaanse kinderen tussen de 9 en 11 jaar mogen volgens de Mott Survey fietsen of alleen naar het huis van een vriend lopen. De helft mag een item in een winkel vinden terwijl een ouder zich in een ander gangpad bevindt, en 15% kan alleen-of-treat met vrienden zelf. Ze kunnen niet door de wereld gaan zonder hun ouders daar.

Er kunnen veel redenen zijn waarom Amerikaanse ouders de fysieke onafhankelijkheid van hun kinderen beperken, maar de belangrijkste reden lijkt te zijn bezorgdheid over Veiligheid van kinderen.

Amerikaanse ouders zijn bang voor het welzijn van hun kinderen, en dat maakt hen angstig. In feite meldt 40% van de ouders zich enorm zorgen te maken over hun kinderen die worstelen met depressie of angst, en 36% meldt “enigszins” betrokken, volgens een 2023 Pew Research Center Survey van Amerikaans ouderschap. Meer dan 4 op de 10 ouders beschrijven zichzelf als overbezorgd, merkte de enquête op. Dat is misschien de reden waarom ze de bewegingsvrijheid van hun kind beperken.

Dat gebrek aan bewegingsvrijheid kan ondermijnen wat ouders zeggen dat ze echt willen voor hun kinderen: welzijn. Ouders beschermen hun kinderen tenslotte niet, zodat ze gelukkig en gezond zijn?

Een team van onderzoekers concludeerde in een 2023 Studie Dat “een primaire oorzaak van de toename van psychische stoornissen is een daling gedurende tientallen jaren in kansen voor kinderen en tieners om te spelen, zwerven en andere activiteiten te ondernemen, onafhankelijk van direct toezicht en controle door volwassenen.”

De onderzoekers van de studie beweren dat onafhankelijke activiteit bij adolescenten leidt tot het welzijn dat ouders willen. Onafhankelijke activiteiten vereisen dat jongeren hun eigen beslissingen nemen en hun eigen oplossingen vinden, wat leidt tot de ontwikkeling van een sterke ‘interne locus of control’, merkten de onderzoekers op.

Die locus verwijst naar de neiging van een persoon om te geloven dat ze controle over zijn leven hebben en problemen kunnen oplossen wanneer ze zich voordoen. Een zwakke interne locus van controle, voortkomend uit minder onafhankelijkheid in de adolescentie, leidt vaak tot angst of depressie.

Mijn klasgenoot van de middelbare schoolcale gaf eenmaal op deze angst toen we het hadden over hoe Gen z blijkbaar partijen minder. “Mensen zijn te bang voor hun kinderen om dingen te gaan doen, en ik denk dat (wij) als een generatie nu te bang zijn om nu dingen te doen.”

Ik ben geen ouder en ik probeer niemand te vertellen hoe ze hun kinderen moeten opvoeden. Maar ik ben net afgestudeerd aan de middelbare school, dus ik weet hoe de moderne jeugd is. Ik herinner me hoe geweldig en zeldzaam het was om te kunnen dwalen in de basisschool en de middelbare school, dus ik hoop dat mijn perspectief nuttig zou kunnen zijn voor sommige angstige ouders.

Overweeg deze zomer zonder u naar het buurtpark te laten lopen zonder u. Of geef ze geld om een ​​ijshoorntje te kopen zonder uw toezicht. Moedig hen aan om een ​​vriend uit te nodigen. Laat ze wat fysieke vrijheid hebben en de herinneringen die daarbij horen.

Raak geïnspireerd door een wekelijkse Roundup over goed leven, eenvoudig gemaakt. Zich aanmelden voor CNN’s leven, maar betere nieuwsbrief Voor informatie en tools die zijn ontworpen om uw welzijn te verbeteren.